प्रकाशित मिति: २७ जेष्ठ २०७९, शुक्रबार ०८:०६

–भवानी बराल ‘टुबोर्ग साँइला‘
हर्कपुर, धरान ।

समय : मध्यान्न २ बजी ।
तिथीमिती : उखर्माउलो जेठ २६ गते, रोज ५ शूभम् ।
स्थान : धरान, खहरेको डील ।
चुनाउपछि धरान उप–महानगरपालिको पहिलो बैैठकमा ढुंगा, मुढा, गिट्टी, बालुवाको कुरा उठेपछि बैठक उठाउठ भयो । रोज २ को पहिलो बैठक विना निश्कर्ष यसरी टुंगिएको थियो । अर्को बैठक रोज ५ लाई तोकियो । तर, रोज ५ को बैठक अगाडि नै एक हुल मनुवाले नगरपालिकाको अगाडि धर्ना दिँदै तथानाम नाराबाजी गरे । नाराबाजी अलिक मांसाहारी थिए ।

‘खोलाखाली हेर्ने तम्रा आँखा,
फुटाई दिउँला देखा जाला ।‘

‘सर्दू, खर्दू, सेउती, अंधेरी, सेरा
धराने जनता भन्छन सबै मेरा ।‘

‘खोला पस्नेका नली, हस्ती हाड
फुस्काई दिन्छौं तम्रा बञ्चरे ढाड ।‘

यस्तै बोलका मांसाहारी नारा सुनेपछि नगर सदस्यहरु बैठक कक्षमा आउन त्राहिमामा भए । जिन्दगानीमा पहिलो पटक बैठकको ‘लाईभ’ चित्र प्रदर्शन गर्न पाएर हौसिएका पत्रकार भने निरास देखिन्थे । व्यवसायिक पत्रकारहरु पनि के कम उपाय झिकी हाले । अब नगर प्रमुखको लाइभ दिएर आजको मेलो सार्ने ।

सबै पत्रकार नगर प्रमुखको कार्यकक्षमा छिरे । धुमधुम्ती बसेका नगर प्रमुखको अगाडि बुम तेर्साउन थालिहाले । धेरै ‘मोबाइल पत्रकार’ले खल्तीबाट मोबाइल झिकेर प्रमुखको टेबल मै घ्याक पसारेर प्रमुखलाई ताके ।
यतिकैमा अलिक बटारिएका जस्ता लाग्ने ‘मेनलाइन मिडिया’का पत्रकारले सोधे, ‘मेयर साप, के भयो यस्तो ? किन भएन बोर्ड बैठक ?’

यसपछि यसरी सुरु भयो प्रमुख हर्कराज र पत्रकारको आँखो देखा वार्तालाव ।
मेयर : ‘तिम्रो पहिलो प्रश्न नै गलत छ । म साप हैन । जनताको हर्क राज हुँ । यसअघिका मेयर साँप जस्ता थिए । घरबाट निस्कनासाथ भित्रभित्रै सुरुङ बनाएर खोलामा पुग्थे । खानेपानीको मुहानमा पुगेर पानी रित्याउँथे । यता धराने भने काकाकुल । त्यही भएर म जनताको हर्क बढाई गर्न आएको हुँ । म साँप हैन । म नगरवासीलाई डस्दिन । तिमेर्ले अस्ति लाइभ गरेपछि बाहिर जनताजनार्दन तिनै साँप, छुचुन्द्रालाई ढुंगामुढा गर्न आए । अनि बैठक छोडेर भागे मुर्दारहरु ।’

पत्रकार : ‘वास्तवमा ढुंगा, गिटी, बालुवा कै कुराले नै बैठक रोकिएको हो ?’
मेयर : ‘हो ठीक भन्यौ । बोर्डका साथीहरुलाई मैले भनेँ, ढुंगा, गिटी, बालुवा नखानु । ढुंगा, गिटी खाँदा ‘पत्थरी’ नामको रोग लाग्छ । अप्रेसन गर्दा धेरै खर्च हुन्छ । उता वीपी अस्पतालमा पत्थरी निकाल्ने मेशिन विग्रेको छ भनेर लाख सम्झाएँ मरे मान्दैनन । तिमेर्ले नै सम्झाउ, तिमेर्कै पार्टीका नेता होलान ।’

पत्रकार : ‘ढुंगा, गिटी, बालुवा कै कुराले बैठक रोकिएको हो ?’
मेयर : ‘तिमेर्लाई के लाग्छ ? मलाई किन प्रश्न सोध्छौ । तिमेरु धरान कै हैन ? यति कुरा पनि थाहा छैन भने के पत्रकारिता गरि खान्छौ ? म कहाँ आउँदा प्रश्नको उत्तर पनि लिएर आउनु । मेयर भनेको नगरको ‘हेड सर’ पनि हो । म तिमेर्लाइ ‘होम वर्क’ दिन्छु । अर्कोपल्ट म कहाँ सोध्न आउँदा मलाई के सोध्ने हो, त्यसको उत्तर पनि लिएर आउनु । मलाइ पहिले प्रश्न सोध्नु, अनि खरर् उत्तर आफै दिनु ।’

यतिकैमा उपस्थित पत्रकारहरु मुखामुख गर्न थाले । सबै पत्रकार कुनै औपचारिकता बेगर नै आफ्नो सर्दाम पोको पारेर कुलेलम ठोके ।