शिक्षक : ‘टुल्की, अस्ति तिमीले ५० दाना सुन्तला किन्यौ, १५ आमालाई, १५ मामालाई दियौ । भन तिमीसँग कति रहे ?’ टुल्की : ‘म सँग १० दाना रहे सर !’ शिक्षक
शिक्षक : रोहन,बोर्डिङ स्कुल के हो , भन त ? रोहन : ‘बोर्डिङ स्कुल त्यो स्थान हो, जहा बाबुआमा लुटिन्छन्, छोराछोरी कुटिन्छन !’ शिक्षक : ‘रोहन, पास टेंस र फ्युचर
प्रेमिका : (प्रेमीसँग) ‘तिमी मलाई कतिमायाँ गर्छौ ?’ प्रेमी : ‘हो प्रिया, म तिम्रालागि ज्यानै दिन्छु नि !’ प्रेमिका : ‘ज्यान दिनु पर्दैन प्रिय, भोलि मलाई एक हजार रुपैयाँ दिनु
जुनु : ‘साहुजी, यस टेलिभिजनको मुल्य कति हो ?’ पसले : ‘पचास हजार पर्छ ।’ जुनु : ‘यति महंगो किन ? यसमा त्यस्तो खास के छ ?’ पसले : ‘बिजुली
डाक्टर : ‘तपाईँलाई थाहा छ, रक्सी एउटा मन्द विष हो । यसले मान्छेलाई बिस्तारै मृत्युको मुखमा पुर्याउछ !’ बिरामी : ‘ठिक छ डाक्टर सा’ब, मलाई पनि चाँडो मर्नु छैन !’
पति : (पत्नीसँग)’एक कप चिया बनाउ त ।’ पत्नी : ‘आफै बनाएर खानुस् !’ पति : ‘मलाई डँडाल्नो दुखेको छ ।’ पत्नी : ‘मेरो पनि घाँटी दुखेको छ ।’ पति
टिचर : ‘रोहन, तिम्रो कपी अलि छोपेर लेख, पछाडीकोले सार्दैछ।’ रोहन : ‘सार्न दिनुस् सर ! कक्षामा म एक्लै फेल हुन चाहन्न !’ आमा : ‘किन रूँदै आयौ छोरा ?’
श्रीमतिले औंलाको इसाराले श्रीमान्लाई बोलाएपछि.. श्रीमान : ‘भन, के भन्न खोजेको ?’ श्रीमति : ‘केही पनि होइन । खाली औंलाको ताकत मात्र जाँचेकी हुँ !’ प्रश्नपत्र पाएर पनि केही नलेखी
रीता : (पसलेसँग) ‘मलाई एउटा काईयो दिनु त । काईयोको एउटा दाँत भाँचियो ।’ पसले : ‘एउटा दाँत भाचिंदा नयाँ किन किन्नु पर्यो ? काम चलिहाल्छ नि !’ रीता :
सत्य बोल्नेहरु एउटा बस्ती जहाँ कोही ढाँट्दैनन् ! गोकुल : ‘हात न टाटो नकझ्याट् झ्याट्, भुँडीमा छैन खुट्टा फ्याट् फ्याट् भनेको के हो बुबा ?’ बाबु : ‘पल्सर चढ्ने, आइफोन